การวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยที่มีส่วนส่งเสริมประสิทธิภาพการทำงานของคนทำงานในยุค ดิจิทัล เวิร์คเพลส (digital workplace) และ 2) สร้างพื้นที่ทำงานที่ส่งเสริมประสิทธิการทำงานของคนทำงานในยุค ดิจิทัล เวิร์คเพลส  โดยนำเสนอในรูปแบบพื้นที่ทำงาน Co-Working Space  ซึ่งมีที่มาจากสถานการณ์ในปัจจุบันที่พบว่าหลายองค์กรปรับวิธีการทำงานจากในออฟฟิศมาทำงานผ่านหน้าจออิเล็กทรอนิกส์จากที่ใดก็ได้ ผู้คนสนทนาและประชุมงานกันผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์  กิจวัตรประจำวันเปลี่ยนไป  ส่งผลต่อพฤติกรรมและคุณภาพชีวิตที่เปลี่ยนไปอันมีผลต่อประสิทธิภาพการทำงานที่เพิ่มขึ้นหรือลดลง   การวิจัยนี้ดำเนินการโดยตั้งสมมติฐานเปรียบเทียบการทำงานระหว่างที่บ้าน โฮมออฟฟิศ และสำนักงาน ด้วยปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพชีวิตและประสิทธิภาพการทำงาน  ศึกษาผลสำรวจพฤติกรรมและความต้องการของพนักงานหลังเริ่มมีการทำงานแบบ ดิจิทัล เวิร์คเพลส   รวบรวมกรณีศึกษาและทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับปัจจัยในการเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงาน   ศึกษาแนวโน้มบทบาทของสำนักงานหลังเกิดสถานการณ์โควิด-19   ศึกษาวิวัฒนาการการการออกแบบพื้นที่ทำงานในแต่ละยุคสมัย    ทั้งนี้ผู้วิจัยศึกษาวิวัฒนาการระบบผังแบบเปิดและแบบปิดล้อมในพื้นที่ทำงานซึ่งเกี่ยวข้องกับความเป็น public และ private อันชี้ให้เห็นถึงกลุ่มคนทำงานที่ต้องการการพูดคุย มีปฏิสัมพันธ์กับคนหมู่มากในเชิงกายภาพ และกลุ่มคนทำงานที่ต้องการแยกออกจากคนหมู่มาก เพื่อสร้างสมาธิ การจดจ่ออยู่กับงานมากกว่า    ผลการวิจัยได้เป็นแนวทางการออกแบบพื้นที่ทำงานเพื่อส่งเสริมประสิทธิภาพการทำงาน  ด้วยแนวคิด การสร้างพื้นที่ปฏิสัมพันธ์อย่างมีขอบเขตเพื่อเกิดสภาวะส่วนตัว  ซึ่งมีปัจจัยที่ต้องควบคุม คือ การเกิดปฏิสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ในเชิงกายภาพ  และการมีพื้นที่ส่วนตัวหรือสภาวะส่วนตัวในผู้ใช้แต่ละประเภท